Nedir suskunluğun söyle nedendir.
Ne çok sordu bunu; söyleyemedim.
Kimbilir üzülen belki gidendir,
Nedendir gidişim söyleyemedim.
Farkında değildi yanlış yaparken,
Yanlışını doğru sanıp sunarken,
Birde beni benden iyi anlarken,
Kalkıp bu tezatı söyleyemedim.
Vazgeçen bu kadar üstelemezdi,
Israrla sorması içimi ezdi,
Sebebi bilmeyi hiç istemezdi,
Üzülmesin diye, söyleyemedim.
Sebep bende kalsın bir ben bileyim,
Ne sormasın bana ne ben söyleyim,
Belki ondan daha beter haldeyim,
Varsın sitem etsin, söyleyemedim.
Sitemine sustum, sözümü yuttum,
Söyleyecek oldum kendimi tuttum,
Aklıma kazılan sözü unuttum,
Unuttum'a saysın, söyleyemedim.
Bin defa sorsada bin defa bende,
Benimle kalacak yıkan nedende,
Bunca ezilirken canda bedende,
Hicran pahasına söyleyemedim.
Bir devir kapattı gönül defteri,
Öyle boş kalacak kapanmaz yeri,
Hatrını kullanan güzel günleri,
Dinleyip derdimi, söyleyemedim.
İstanbul - 06/05/2016
Erkan SaltanKayıt Tarihi : 6.5.2016 14:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!