Söyleyemedim...
Söyleyemedim işte.
Sorsan cesur derdim kendime.
Ama iki kelime edemedim.
Bilemedim...
Senin neyine vuruldum bilemedim.
Bu aşkın tarifi yok.
Çünkü; ben edemedim.
Gel de diyemedim.
Git de diyemedim.
Bit de diyemedim.
Ama ben seni çok sevdim.
Bilemedin.
Gecenin o karanlığında göz göze geldik.
Zaman durdu ve kalbim.
Seni o manzaradan edemedim.
Sanki lal oldum.
Bakışın aklımda, kayboldum.
Ateşin yaktı beni, kül oldum.
Sakın hafife alma beni,
Aşk oldum, aşığın oldum.
Kayıt Tarihi : 2.9.2014 16:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Ozan Vural](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/02/soyleyemedim-100.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!