Yalnızlığın ellerinde büyüyen iki çocuk
Mendil satar gözleri, çoğu zaman yağmurlu günlerde.
Sessiz ağlarlar yataklarında,
Hatırlamak isterler ana kucağının kokusunu.
Acı bir ezgidir kulaklarını çınlatan,
Söyleyemediği çok şey vardı ikisinin de.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Ne güzel demişsiniz
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta