Söyleyemediğim Şiiri - Talat Akıncıoğlu

Ağrılı sesler söze bir şey katmaz
Alıp götürdüğünden başka
Zaten hem avaz ortancalar
Menekşeler rengârenk Koklayamadığım

Mektup değil bu yazdığım
Ne bir isteğim var
Ne bir haberim Okuyamadığım

Düşümde de olsa bugün sen geldin
Bugün yine geldin diyemeyeceğim
Çünkü sen de yoktun
Tam kırk bir buçuk yıldır
Maşallah

Yüzün daha bir renkliydi
Yanakların allıklı
Ağzında kan gülleri açıyordu
Öpemediğim

Gözlerin yeşimlerden de yeşil
Mavi mor al hareli
Bir yanardağ vardı içinden taşan
Gülüyordun hep hatırımı günlerimi
Gözaltılarımı soruyordun
Sayamadığım

Bir çift engerek asılı kalmıştı demirlerde
Sen gidince
Masamda gölgen
Havamda kokun
İçinde senin olduğun
Bir kitap istiyordun benden
Yazamadığım

Yazmak isteyip yazamadığım bir kitaptı
Nefessiz kaldığım her günün ardından
Elimde kalan
Belki kaç bin kez yazdığım ilk satırdı Katlanamadığım
Menekşeler papatyalar
Şimdi rengârenk baharda
Birazdan gün doğacak
Sigaradan kararmış camlarda
Bir sen anlarsın
Yarım kalmış özlemlerin yakıcılığını Yaşayamadığım Kendinden pay biç
Terzisi ol kaderinin
Atlas libaslar içinde düşün
Baş edemediğin kendini
Beni aklına getirme artık
Hani olurda arada bir düşümde
Yine de sen bilirsin son görüşte



Engerek gözler Mazgallarda
Senden sonra
Masamda gölgen
Ellerimde kokun
Bir kitap istiyordun
Yazamadığım bir kitaptı
Elimde kalan
Elimde kalan
Belki kaç bin kez yazdığım ilk satırdı
Nefessiz kaldım her gölgenin ardından Katlanamadığım
Mor menekşeler papatyalar
Gün çiçekleri hercailer
Şimdi rengârenktir kırlarda
Belki birazdan gün doğacak
Sigaradan kararmış camlarda
Anlasan
Anlasan
Bir sen anlarsın
Yarım kalmış özlemlerimin yakıcılığını Yaşayamadığım
Kendinden örneklen
Yaşanmamış kaderini
Atlas libaslar içindeki
Baş edemediğin kendini Beni düşünme
Arada bir görün yine istersen
Umutlarımda