Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Gerçek hayatta böyle sandallara binip tüm kabukları ve maskeleri bir kenara bırakıp doğallığın akışında sadece kendimiz gibi olan denizlerde yüzebilsek..Kimbilir o zaman belki bu kadar öfke ve kin birikmez dünyanın omuzlarına...Yüzeysellik tortularında kaybolup gitmez taze umutlar...Çok güzel,derin ve anlamlı bir şiirdi..Tebrikler Gülgün hanım...Selam ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta