Söyleyecek Sözüm Var Şiiri - Alperen Yüksel

Cihanın eşiğinin beşiğine doğmuşum
Ağlamışım, yurdumu göz yaşımla yuğmuşum
Yükselmişim göklere kaldırılmış tuğmuşum
İlteriş'ten bugüne bozulmamış özüm var
Otuzuma varmadan söyleyecek sözüm var

Türkçe konuşur dilim, başka hece seslemem
Gözümü oysun diye kargaları beslemem
Sırtımı milletimden başkasına yaslamam
Saçak altında değil doruklarda gözüm var
Otuzuma varmadan söyleyecek sözüm var

Yağız yerin bağrına şehit verdim binlerce
Toprağım mayalandı kanım aktı sellerce
Asla korkak olmadım sözümü dedim erce
Yamuğum yok, eğrim yok, hep taşlanan düzüm var
Otuzuma varmadan söyleyecek sözüm var

Hazar çağı Şuşa'da har-ı bülbül biterdi
Dağları bezemeye bir tek cemre yeterdi
Kızıl rüzgar esti mi boyun büker yiterdi
Gökçe çiçekler gibi baharım var güzüm var
Otuzuma varmadan söyleyecek sözüm var

Kavi kalkan sözümdür keskin kılıcım kalem
Göğsümde kat kat durur alınmaz iman kalem
Esir yurtlardır çilem, derdim nizam-ı alem
Vatanca, bayrakça, törece, dince sızım var
Otuzuma varmadan söyleyecek sözüm var

İçimdeki öfkeyi tutmaz göğüs kafesim
Bir çığ gibi yürürüm bitene dek nefesim
Kısılır belki fakat kesmeye gelmez sesim
"İstiklal!" der haraylar, çelik telli sazım var
Otuzuma varmadan söyleyecek sözüm var

Kutsuz Kağan milletin yakasını salmıyor
Ve ayağa düşmedik bir tek değer kalmıyor
Devrin alçaklığını benim içim almıyor
Ataların yüzüne bakacak ak yüzüm var
Otuzuma varmadan söyleyecek sözüm var