Söyleyebilseydim Şiiri - Tamer Arabacı

Eğer söyleyebilseydim,
Devam edebilseydim sözlerime,
Af dileyecektim sevdiğim için,
Yaramaz bir çocuk utangaçlığında,
Eğer diyebilseydim,
Nedenini nasılını anlatıp yalnızlığımla hallenecektim.
Sevmek muhteşem kelime,
Seni sevmek ise sihirli,
Hakettiğin güzel günlerin heyecanını
Sevdiğin gözlerde yaşamanı dilemek,
Eğer söyleyebilseydim.

Olmadı işte!
Araftayım diye başladığım sözlerime
İzin vermedi gözlerin.
Evet! Bakışlarında kayboldum yine.
Suskunluğunda yiten cesaretim,
Bir gülüşüne muhtaçtı
Aşığım sana diyemedim.
Kıskandım deliler gibi, aptal aşıktan öte gidemedim.
Düşünürken her halini yüreğime söz geçiremedim.
Ben bu muydum?
Bu kadar mıydım topu topu?
Sevda arenasında gözlerim kapalı. Ve silahsız…
Aman bile diyemedim.

Eğer söyleyebilseydim,
Mısra, mısra anlattığım gerçekliğini.
Rüyalarıma süzülen karşı koyulmaz güzelliğini,
Diyebilseydim,
Keşkelerini ömrün için için biriktirdiğimi.
Kabullenmek için gidişini aradığım bahaneler,
İçi bir türlü dolmayan teselliler,
Kolay mı sanıyorsun sabah olmasını bilmeyen geceleri.
Canım yanıyor,
Aklım acıyor,
Acı çekmesin diye vururlarmış ya atları!
Ne olur anla diyebilseydim.

Ne var ki gerçekler yol vermiyor.
Benden esirgediğin umutların nedenini bilmek,
Siliyor her şeyi.
Başıma getiriyor aklımı!
Hayalinle sarhoş olduğum akşamların sabahı misali
Sevmeyeceğin ve sevilmeyeceğim hakikatleri.
Ama olması gereken bu!
Unutulanlardan olmak kaderim,
Ne olur sevgili
Nefret etme benden, olur mu?