Söyletme Gönül Şiiri - Necati Şimşek

Ömür boşa geçmiş farkında mısın?
Bari kalanını tüketme gönül..
Emir taşa geçmiş farkında mısın?
Bari yalanını söyletme gönül..

Dünyanın malına ettiğin tamah
Gün olur çıkmaz mı yaptığın günah
Tövbenle bulacak benliğin felah
Bari vicdanını inletme gönül..

Önce kendinden ver sonra da ver de
Salma yangınını harmana bir de
İçine düştüğün ormana gir de
Bari encamını seyretme gönül..

Aç gezsen de hissettirme kimseye
Tok olsan da hakir bakma faniye
Haksızlık işleme tek bir saniye
Bari haramlara meyletme gönül..

Nerede gözleri yaş çocuk görsen
İnci ve mercandır ah bilebilsen
Merhametle yaklaş eğer sen sensen
Bari yürekleri küstürtme gönül..

Dağ başında olsan çiğdem gibi aç
Olduğun mecliste kalmasınlar aç
Bir sözün de olsa ruhlara ilaç
Bari kimseleri, incitme gönül..

Esirgeme elde damla kalanı
Deryadayken israf etme damlanı
Derine daldıkça büyük lokmanı
Bari çiğnemeden yutturma gönül..

Unutma her şeyin başıdır sevgi
Güneş ısıtır mı olmazsa şavkı
Tohum sevgi ise olur mu kaygı
Bari sevgisize meyletme gönül..

Dikeni batarsa batsın bünyene
Gül kokusu sarsın bütün hücrene
Acı ecir katsın, sabret ecrine
Bari sabır taşın çatlatma gönül..

Bir gönül’e gir de kendine yer kap
Sevgi ile dolsun gönüldeki kap
Günahtan sen kaçın gelecek sevap
Bari kibirlerle seyretme gönül..

16.04.2009
Necati ŞİMŞEK
Ankara