Söyletme Beni Akif

Siz gittiniz gideli nefes acı soluktur,
Kimileri durmadan kin ile nefret eker;
Dünyaya tapan için kanım oluk oluktur,
O, asil ruh biteli bu millet böyle çeker.

Korkmam, sönmez bu şafak milletim uyanırsa;
Zalimin zulmü ile vatanım boyanırsa,
Kalk da şu kanıma bak yüreğin dayanırsa,
O, asil ruh biteli bu millet böyle çeker.

Çatma kurban olayım çehreni nazlı hilâl,
Demeye hakkımız yok, her değerde izmihlâl;
Asil kanımız donmuş, sabır taşı bu melâl,
O, asil ruh biteli bu millet böyle çeker.

Dışarıda tek dişli birkaç sinsi canavar,
İçerde ortak bulmuş, suratı halka duvar;
Bütün eseri acı, gözyaşı ile havar,
O, asil ruh biteli bu millet böyle çeker.

Kardeş kardeşe düşman, kan ile yoğururlar,
Zulmeden, vurgun yapan Atatürk doğururlar,
Ülkeyi hortumlayıp, kanını soğururlar,
O, asil ruh biteli bu millet böyle çeker.

Mazlumların sırtından hiç indirilmez eğer,
Zalim hem ona biner, hem de durmadan söğer,
Evlâdını da alır, canına kurşun değer,
O, asil ruh biteli bu millet böyle çeker.

Söyletme beni Akif, yaramız öyle çoktur,
Anlat dersen imkânsız, failden geçit yoktur,
Sen dışardan, ben içten dolduk yüreğim toktur,
O, asil ruh biteli bu millet böyle çeker.
27 Mayıs 2000