Söylesin Şiiri - Volkan Taş

Ölümden evvel yar gelecek
Verdiği söz var yerine getirecek
Karınca sırtında yük ağır gelmez
Sevgilinin cefası asıgına olur sefa

Rüzgardan selam var adı yarin sesi
Güneş yakarda solmaz çiçek aşk ondan
Birde salını gelse şu karşıki sokaktan benim sevdam
Ihlamur zamanı değil bu koku ondan

Arı yemek peşinde çiçek özünde şerbet
Güneşi kandıran çiçek belli derdin ondan
Bir gülüşüne tutsak kaldık aydınlık gecelerde
Yedi kapılı zından bilmem ki kaç sene çekeceğimiz

Gel artık ben ardımdan denizleri yürütürum
Susuz denizlede kaptansız gemiler yürütürüm
Ne denizleri susuz,ne gemileri kaptansız bırakma
Beni bensiz seni sensiz çiçekleri kokusuz bırakma

Bir olmaz tebessümü bile yeter
Alır yükümü giderim geldiğim yoldan
Gül koklamam denizlere bakmam
Öyle bi giderim ki ardimda iz bile bırakmam

Ya da tamam edişini gözlerin söylesin
Bayram sabahı çocuk mutluluğu gibi söylesin
Seher vakti kuşun aşka ses vuruşu gibi söylesin
Yağmur sonrası toprak kokusu gibi söylesin
Cemrenin havaya,suya,toprağa düşmesi gibi söylesin

O duruşun bana birşey söylesin
Kaldım uçurumun kenarında
O sen değil isen bastıgım toprak söylesin
Düşersem eger gözlerinden tutamayan yanakların söylesin