Bir kahvenin tadını, kahveyi içen bilir. Kahveyi içmemiş birine:
- Kahve nasıl birşeydir?
diye sormak pek akıl karı bir cevap getirmez. Kahveyi tatmamış bir kişi, kahvenin muhabbetinden ne anlar ki. Insan yaşadığı ile değer kazanır, yaşanmamış bir hayatın değeride olmaz. Bir insan yaşadığı cefa ile sefayı tanımlar. Tadılmamış bir acı, onun karşılığı olan mutluluğu da tanımlayamaz. Ağlamadıkça gülmenin kıymeti olmaz. Bunun içindir ki her can ağlayarak cihana kadem basar. Ağla ki, gülmeyi hak edesin.
Şairin dediği gibi:
'Muhabbet bir bela şeydir, giriftar olmayan bilmez
Cefayı çekmeyen aşık sefanın kadrini bilmez! '
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta