Insan olmanın birinci şartı nedir acaba? Dürüst olmakmı? Yoksa merhametli olmak? Insanı insan yapan hangi yanıdır? Öyle ya, yaratılış bakımından bir maymundan tek farkımız aklımızı kullanabilmemiz, yoksa aslında maymundan farkımız ne ki? Gerçi nice insan tanıdım ki, maymun onların yanında Insanı kamil sayılır! Aşık olmamızmı bizi insan yapıyor yoksa? Insanı insan yapan hangi yönüdür? Şu topraktan yaratılmış ve toprağa gidecek olan madde bizi insan yapmıyor herhalde. Yoksa insan hiç bir zaman insan olmadı da, sadece kendimizimi avutuyoruz? Öyle ya, Adem olmak için önce ademin sırrını bilmek gerek! Bilemediğimize göre Adem olabildikmi acep? Mal mülk sevdası, Şehvet düşkünlüğü, Kibir, Nankörlük, Sabırsızlık, Yalancılık, Sahtekarlık, Ikiyüzlülük, Isyankarlık, Dolandırıcılık, Namussuzluk, Şerefsizlik, Edepsizlik, Sapıklık, Canilik, Cahillik, Kötülük hep bizde olan huylar değilmidir?
Ama sorsan herkes insanı kamil! Sorsan herkes Adem olmus çoktan!
Çevrenize bir bakın, yanı başınızda ki insanlara. Hepsi bir sevdanın peşine düşmüş koşuyor. Kimisi para hırsına kapılmış, kimisi şehvet sevdasına. Çocuk ırzına geçene bile sorsan:
- Evet ben insanım! der.
Hayvan olduğunu kimse kendine yakıştırmaz. Oysa ne ilginçtir ki.
- Köpek gibisin sen! desen, alınırlar. Aynı kişiye:
- Aslanım benim..! deyince, sevinirler.
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
