Hey küçük dostum dedi tanrı
Yüzümü kızartan kirli sakalıyla
Amor Fati (Bknz.Nietszche1844)
Dedimki ona
Bak senin öldürdüğün bir martı
Tüyleri ne kadar berrak
Oysa ne kadar tiksinç kokuyor
Şimdi kulağına eğilip fısıldasam
'Seni öldüren şey senin kaderin mi? '
Sence yanıtlar mı kendini!
Bastonunu havaya kaldırarak söylendi:
Sen onu duyamıyorsan o da kendini yanıtlayamıyorsa
Otur omuzundaki tozlu koltuğa
Aşağı bak
Zebani sana odun taşıyor
Attım böylelikle başımı da sonsuz ateşe
Sonra kadehimdeki şerbeti
Doyurdum közün özüyle
Ateşin tadı böyle birşey
Böyle birşeymiş yalnız olmak dedim
Tanrının yerine
Kayıt Tarihi : 25.8.2008 11:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bknz.Nietszche1844
![Seraceddin Çelebi](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/25/soylesi-17.jpg)
pardon sen konuşurdun ben dinlerdim.
şiir öğretmektir
şairde bunu ustalıkla başarıyor dizelerinde(Amor Fati)
finalle mükemmeleşen bir şiir olmuşş...kalemine sağlık...
TÜM YORUMLAR (4)