Söylesene Ey Dost Şiiri - Ayşegül Sağlam

Bir yıl daha silindi yakadan
Çekildi arkadan.
Kimileri yokolup giderken biryandan
Kaç can daha türedi cihandan?
Hüzünler kilometrelerce uzadi,sevinçler milimetrelerce.
Söylesene ey dost,biz bu ömrü yaşadık mı sence? ...

Sığmadı gözyaşlarımıza ayakizleri zamanın.
Heyecandan titriyorken önce,korkudan titrer olduk yarın.
Söylesene ey dost,bir zerresi olabildik mi biz şu boş diyarın?

Ne sezdiklerimiz kıymet buldu ne yazdıklarımız
Boynu bükük bir köşede kaldı yine yoğumuz varımız
Arkada nemli gözlerle beklerken umutlarımız,anamız.
Kime inat ki böyle yerimizde saymamız?
Söylesene ey dost,biz bu dünyada ne diye varız? ..

Dost mu bulduk elinden tutmaya?
Sevgili mi kaldı sarılıp yatmaya?
Ama iş gelince fırlatıp atılmaya,atmaya
Nasıl da alışmışız geleceği bir tükürük misali yutmaya?
Söylesene ey dost,ne hakkı var bu yeni yılın bizi korkutmaya! ..

Bela mı almadık başımıza,
Sürüklenip durmadık mı birşeylerin uğruna?
Ya birileri sürüklenip durmadı mı uğrumuzda?
Bazen hedefi vurup bazen ümidi kırmadık mı?
Söylesene ey dost,hic mi huzur olmayacak bizim ufkumuzda...