Söylesene Cancağızım

Söylesene cancağızım biz ne zaman bu kadar kötü olduk,

ne zaman bir cana kıyılınca mutlu olduk

anlat cancağızım, nedir bu gürültü?

ne oldu da, kırdık biz beraberliği

değil midir bir ülkeyi yok eden nefret

değil midir iki ucu keskin bıçak ideolojiler

Anlat cancağızım susma !

Cancağızım, yargısız sözüm, sahipsiz umudum !

Sen söyle ben kime ne diyeyim

hangi kelamı mı senden gayrısına vereyim ?

Umutlar avucumda da … güzel yurdumda şimdi nereye serpeyim

Duymuyorlar cancağızım, kulaklar sağır, ağızlar foseptik

Lağım kokuyorlar ! lağımmmmm tüm sahip olma arzularıyla

Değil midir bu ülkenin sahibi halk

değil midir bu ülkenin mayası hak

Anlatsana cancağızım,

İnsanlar sahip olma hırsında kayboldu

hakkı batıla ziyan ettiler

ait olmadan ülkeme,

üstüne çullandılar

halkı bedbahtlığa terk ettiler

Anlat cancağızım sen gördün hepsini

Değil midir bu ülkenin sahibi halk

değil midir bu ülkenin mayası hak

Anlat cancağızım sen duydun hepsini

Tarihin tekerrürünü

Geçmişin silinmez çirkin yüzünü

Akılların tutuluşunu hepsini sen bildin

Dünya ile vicdan arasında kalan ayın karanlık yüzünü

Anlat onlara cancağızım anlat,

Dünyanın ekseni kayarken yerinden

doğruluk yanında durmamız gerektiğini anlat

Elif'i anlat onlara

Elif, hakkın karşısında boynu kıldan ince

zulmün karşısında dimdik bir abide

Elif, başlangıç

Elif sonsuzluk

Anlat cancağızım Elif'in yaralanan yüreğini

tüketilen benliğini

semirilen zihnini

emilen ruhunu

Anlat cancağızım da bilsinler

Hak ile batıl karıştı cancağızım,

zahir ile gerçek

umut ile yeis

matem ile mahrem hepsi karıştı

Sevgi yad ellerde kaldı cancağızım,

artık nefret tohumları yetişiyor güzel ülkemde.

Her gönülde bir çoraklık

ah etsem vah etsem ne fayda

Gönüllerde sahra çölleri,

sevgi bir serap oldu cancağızım

Buğra Kaan Sermihan