Söylesene Anne Şiiri - Ramazan Alsan

SÖYLESENE ANNE
Gülüşlerimi tabutunun neresine koyup da götürdün be anne...
Sen gittikten sonra ne tadı kaldı nede tuzu yaşamanın ...
Oysa ne çok ihtiyacım vardı sana ....
Söylesene anne gülüşlerimi tabutun hangi köşesine saklayıp da gittin ......

Yağmur yagmaz oldu bu şehre sen çocukluğumun şehrinden gittin gideli....
Güneş doğmaz oldu karanlıklardan sabahıma oglum deyişini kulaklarımda işitmez oldum olalı....
Gülmez oldu yüzüm sen benden yüregimin kentinden benden gittin gideli...
Söylesene anne...Gülüşlerimi tabutun hangi çivisini canıma batırırcasına nerde sakladında nasıl götürdün ...

Sevmez şimdi beni sen kadar ne sevgili ne yar..
Anladım ki...gidenleri getirmeye hiç bir dua etmiyor kar...
İnan bana bu dünya senden sonra bana mezardan bile dahada dar ..
Söylesene anne gülüşlerimi mutluluğumu tabuta nasıl sıgdırdın...
Söyle annem söyle hayallerimi içimden benliğimden sökerek tabutunda nasıl götürdün