Söylesen Şiiri - Mehpare Gökçe

Her iş dönüşü kapıya koşsam,
Şöyle bir öpüp
Kollarında sımsıkı sarsan.
Poşetleri koyarken tezgaha
''Gel otur karşıma'' diyerek,
Sert çıkışsan.
Ne yaptığımı,
Günümün nasıl harcandığını sorsan.
Yüzüne ışıyarak baksam.
Bir çırpıda sofrayı kursam.
Yüksünmeden, üşenmeden
Koyduklarımı kaldırsam.

Sonra acı bir kahve yapsam.
En köpüklüsünü eline uzatsam.
Konuşsak şöyle havadan sudan.
Memleketi birlikte kurtarsak.
Azıcık soyanlara kızsak.
Açıkta kalanlara içimizi acıtsak.
Ah sevdiğim, biriciğim...
Robotlaşmasak, rahatlaşmasak,
Bir yanımızla hep İNSAN KALSAK!
2 Ocak 2002