Söylersin sözünü kimseler duymaz

Bir gün başın agrır o birgün belin
Yavaş yavaş yokuş çıkarsın gönül
Tutmak için yer arar bulamaz elın
Uçan kuşdan yardım beklersin gönül

Çabuk gidemezsin yolu tıkarsın
Geri dönüp dönüp arkan bakarsın
Haline bakmadan şaka yaparsın
Şaka zamanımı ey deli gönül

Gözlerın fehmedip uzagı görmez
Söylersin sözünü kimseler duymaz
Geçen hayel oldu geriye gelmez
Sen kendi haline gülersin gönül

İki ayak üstünde zorla durursun
Bastona yaslanıp yan yan yurursun
Gurbnai vallahı sende delisin
Yinede yaylaya gıdersin gönül

4 Agustos 2005