Gereksiz girip çıkma saygınlık elden gider,
Çok sevdiğini deme nankörlük öd patlatır,
Haddini aşma sakın olursun ki derbeder,
Dengeyi tut ve koru, düzen düşman çatlatır.
Akla tapma, kalbi tut, kalp kalbi yakın eder;
Soğuktur rüzgârları dağlar dağı buzlatır,
Sen içine sefer et saklama orda keder,
Kazanı kalay gümüş, insanı söz parlatır.
Gökleri anlamadan yerler olmaz kalender,
Bedestende istikrar kısmetini fırlatır-
Feryadı figan ile olunmaz ki şâhbender,
Sevdalar gönülleri, kav'ı ateş harlatır.
Manasızlığı yenmek insanlık için minder,
Pergelin sivri ucu hakîkatı başlatır,
İlim için ne varsa kılı kırk yarıp gönder,
İnsanı duygu dürtü, atı korku şahlatır.
Kendinde kalma sakın açıl, çoğal, ol lider;
Toprağa düşen tohum biri bine katlatır,
Doğa insana sesler, Evrende sensin önder;
Şeytanı ateş kibir, Ademi haz avlatır.
Kayıt Tarihi : 13.5.2024 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonsuz saygılarımla
Özür dilerim.
Her kıtanın son satırını okumak ne demek istediğimi açıklar.
Saygıyla
Kazanı kalay gümüş ınsanı söz parlatır
Sevdalar günlükleri kabı ateş parlatır
İnsanı duygu dürtü atı korku şahlardır
Şeytanı ateş kibir ademi haz ağlatır
Her kıta bir vecizeyle bitmiş.
Muhkem bir şiir.
Değerli hocama saygılarımla
TÜM YORUMLAR (3)