Acılar içinde yaşayıp , bunu bağıra çağıra anlatmak,
Kimsenin umursamaması, kimsenin çare aramaması.
Sayfalarca konuşmak ama hiç bir zaman anlaşılamamak.
Geriye sadece susmak kaldı.
Susmak...
İşte o zaman asıl konuşmak.
Sözsüz anlatmak, çığlık çığlığa susmak...
Kimse anlamasa da olur.
Ben anlıyorum ben'i.
Ben anlatıyorum ben'liğime usul usul.
Başkalarından yorulup, kendim de dinleniyorum.
Kayıt Tarihi : 23.7.2019 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mark Eliyahu dinlerken parmaklarımdan dökülen kelimeler.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!