Pusulasız gemilerdi bindiğim
Kutup yıldızı olmayan gecelerde
El yordamıyla yürüdüğüm sokaklar
Sabahı olmayan mesafelerdi gittiğim
Yağmursuz bulutlardı başımda
Ayağımın altında çorak topraklardı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta