Senin için, söylenecek sözler kaldı mı daha.
Dağarcık bittide, Yürekteki yangın sönmedi daha.
Sözler bitti de, bir gülüşün bile, anlatılamadı daha
Anlatabilmek için, Yeni diller öğreneyim daha.
Sevgiyi, seni, iyiliğini, güzelliğini
Kağıtlara aktarmaktı amaç.
Sevgi denizinde, sana doğru
atamadım bir kaç kulaç.
Hep seni anlatmak istedim.
Senin gibi birinin bu dünyadan geçtiğini
herkese duyurmak istedim.
Ama kimliğini hep gizledim.
Sadece, güzelliğini, gülüşünü
İnsanlığını anlatmak istedim.
(beceremesem de)
Zübeyir ŞaşmazKayıt Tarihi : 14.10.2002 11:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zübeyir Şaşmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/10/14/soylenmemis-ne-kaldi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!