Söylenemeyen bir iki küçük sözcük

söylenemeyen bir iki küçük sözçük
aklın derinliklerinde, sonsuza sürükleyen bir denkleme dönüştü
bir acı kahır ve dönüp yok olma isteği tüm beyninde çınlayan bir zil oldu.
çalmayan telefonlara gelmeyen mektuplara
ve kırılamayan zincirlere
bir iki küçük sözcük söylenemeyen, dudaklarda sıkışıp kalan
sebep oldu.

sonu gözükmez bir ovada koşmak hiçbir şeyi var etmeden aklın sorgularına
hiçbir suçlamayı yargılamaya almadan, koşmak
dingin bir sesler yığını içinde oksijen gereksinimine takılıp var olmak
mantığı kanatırcasına mutluluğun perdelerinden çıplak bacaklara baka kalmak
yığınların aklından geçenlere görünmez olup uçmak
ve kaçabilmek zincirlerden kurtulup
savaşa bilmek kendi cesaretinle

söylenemeyen bir iki küçük sözcük sebep oldu
evrenin tüm gerçekliğine zıt
ve kendi benliğine ihanet edercesine
ruhunun içiten gelen sesleriyle müziğini söyledi

asilik tadında ölüme atladı
söylenemeyen bir iki sözcük
tüm dengeler ince bir çizik
altı ölüm üstü kölelik