Yaşama çocuk yüzleriyle başladım,
Gülücükler çoğalmadaydı durmadan,
Çağın vicdanı yoktu ben geldiğimde,
Onlar ki oyun modunda değil, zehir giyinmişlerdi.
Kan revan yollara vurdum, sonu nereye
Yani çocuktuk biz, umutlarımız vardı ,
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Her şeye rağmen ayakta kaldık
Sevgi kırıntılarıyla besledik
İçimizdeki çocuğu
Üzülmesin diye masallarla süsledik
Sevgiye ilgiye muhtacız ya
Kahrolsun böyle sevgi desekte
İçimizdeki çocuğun tek ihtiyacı sevgiydi
Ben aç yattım onu doyurdum
Ben üşüdüm onu ısıttım
Ben uyumadım ninniler söyledim
Ben ölsem bile o yaşamalıydı
Haykırmalıydı arkada kalanlarıma
Ve benden sonraki gelenlere
Tek tek fert fert anlatmalıydı
Suskunluğumu, masumluğumu
Nasıl aci çektiğimi, çırpınışlarımı
Can çekişip can veremediğimi
Duygusallığımın, iyi niyetin
Beş para etmediğini anlatmalıydı
Acımasızlığın nasıl ezip geçtiğini
Hayatı ve hayatımın gerçeğini
Nasıl kıydınız demeliydi
Vicdansızların suratına
Vicdanı tokat gibi vurmalıydı
Sayın hocam tebrikler şiiriniz ilham oldu
bir şeyler yazmaya çalıştım saygılarımla
VUSLAT Süleyman KIR
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta