Söylence Şiiri - Dinmez Er

Günlerdir yalnızsın,
Çerçevesiz, camsız, perdesiz,
Pencereden bakıyorsun dışarıya,
Ne var orada?
Bir dünya var!
Ne gördün peki,
Sonsuz bir boşluk,
Tersine çevirsen,
Derin dipsiz bir kuyu,
Yani görmüyor boş bakıyorsun.

Tanımadığın biri sanki,
Sana sesleniyor,
Aslında tanıdık bir ses,
O ses senin kendi sesin,
İç ses!(?)
Hüznün, sevincin, aşkın, mutluluğun,
Acılarının tek tanığı, ortağın,
Artık tanıştınız konuş, tartış,
Kararlar al kararlar ver,
Paylaşıyor olacaksın onunla,

İç sesine güvenen, sözünü dinleyen,
Kendine yeten insandır.
Dünyayı onun gözüyle de görendir.
İç ses söylence değil gerçektir.
İç sesin gücü sağlıklı bellektir.
Şarap yıllandıkça insan öğrendikçe,
Güzelleşir miş!..

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2021. 10. 25 /