Söylemler Şiiri - Songül Toprak

Söylemler, eylemler ve arkasından gelen ıssız bir suskunluk,
Kırılan umutlar, yıkılan beklentiler ve ardından çaresizlik,
Sanki gözler kör, kulaklar sağır ve kalpler mühürlenmişçesine donuk,
Rahmani bütün duygular bloke olmuş gibi, dipsiz kuyularda kaybolmuş,
Din kardeşlerini unutan, onların çığlıklarına kulak tıkayan ümmet utansın….
Yığınla kalabalıklar önünde, gövde gösterisi yapan, halkça yiğit bilinenler,
Ortadoğu Müslümanlarını kurtaracak olan ak yüzlüler,
Ölümden korkup, kalesine sığınan sarayda güven arayanlar,
Sizlere güvenmekten başka çıkar yol bulamayan oyuna gelenler,
En hazin döneminden geçen, dumura uğramış tarih utansın.
Terörizm adına birleşen, İslam düşmanlarıyla masaya oturanlar,
Müslümanları yok etmek adına, atılan imzalara ortak olanlar,
Bir Kasım’dan bu yana, artık kınamaktan da aciz olanlar,
Size sesleniyorum, duymasanız da beni ve söyleyeceklerimi,
Müttefik kabul ettikleriniz, her gün yeni bir katliam yaparken Suriye’de,
Ben Müslümanım diyenler Allah’a verecekleri hesaptan utansın…
Allah’a verecekleri hesaptan utansın…
Ey Rakka’da cennete uçan masum bebekler,
Ey başını göğe kaldırıp ‘Yok mu bir yardım eli? ’ diyenler,
Ey ümidini kesmeden, yoluna devam eden Halid bin Velid’ler,
Bu satırlardan başka bir şeye güç yetiremeyen, bu aciz kardeşiniz utansın… Utansın…