Söylemiştim Ey Gönlüm Şiiri - Muhammet Çal

Demedim mi ey gönlüm; her kula kanma diye,
Bırakıp da gidenin, ismini anma diye,
Her yüzüne güleni, sevgili sanma diye,
Söylemiştim ben sana; boş yere yanma diye.

Ne söz dinler olmuşsun, ne nasihatten alır,
Düşmeye gör hayatta, ne dost ne düşman tanır,
Sanır mısın vicdansız, yaptığından utanır,
Söylemiştim ey gönlüm; yalnız kalırsın diye.

Verme hak etmeyene; ettiğinden çok değer,
Bir gün gelir başını; yerden yerlere eğer,
Anlarsın her şey bomboş, her şey sahteymiş meğer
Söylemiştim ey gönlüm; dostsuz kalırsın diye.

Hayat işte bu gönlüm, kimse hakkını almaz,
Bir kötünün yaptığı, asla yanına kalmaz,
Başkasına söylenen bilesin ki sır olmaz,
Söylemiştim ey gönlüm; yoksa ağlarsın diye.

M. ÇAL