Bahar Gelince Haber Ver

Ah bu türküler yok mu
Uzayıp gider kara tren gibi içimde

Alıp götürür beni
Karlı bir dağın eteğine atar

Dolanıp durur içimde
kıvrım kıvrım yayla yolları
Sesin kulağımda
Dinmek bilmeye bir yağmur ezgisi
Dalıp giderim sessizliğin orta yerinde
Oyun oynamaktan yorulmuş
Çocuk gibi çarpar yüreğim
Ellerim yana düşer
Gözlerim hep yola doğru

Nedeni belirsiz
Bir hüzün çöker yüzüme
Yağmurda Islandığımız günler gelir aklıma
Buğulu camlar gibi nemlenir
Bir noktaya çakılıp kalan gözlerim
Düğümlenir boğazım
Lal olur dilim
Anlatmam derdimi kimselere
Neden hep sol yanım ağrır
Neden erimez çimdeki dağların karı

Geçmedi bir türlü
Karantina günlerinin sarhoşluğu
Mevsimler hissedilmez oldu
Bahar gelince haber ver