Söylemeye Hâcet Yok, Herkes Bilir Kendini

Söylemeye hâcet yok, herkes bilir kendini
Nice benim diyenin, biz çok gördük fendini
Bilenler bilir bizi, bilmeyen kendi bilir.
Nice benim diyenin, gördük kirli rengini

Alın teri dökerken, gece-gündüz demedik
Helâlinden kazandık, harâm lokma yemedik
Bilenler bilir bizi, bilmeyen kendi bilir.
Hiç kimseye hiçbir ân, kem bir söz söylemedik

Kula kulluk etmedik, eğilip bükülmedik
Birlikten yana olduk, kırılıp dökülmedik
Bilenler bilir bizi, bilmeyen kendi bilir.
Ser verdik sır vermedik, dik durduk sökülmedik

Vazgeçilmez sevdânın, kalplerde adı vatan
Bu sevdânın meşkidir, nabzımıza hız katan
Bilenler bilir bizi, bilmeyen kendi bilir.
Atamız ve ceddimiz, bu topraklarda yatan

Bize akıl satanlar, gafletin ortağıdır
Aklı ile kavgalı, fikrinin çorağıdır
Bilenler bilir bizi, bilmeyen kendi bilir.
Menzilleri beyhûde, cehâlet durağıdır

Sözleriyle özleri, bir olanlar makbuldür
İnsanlığı olmayan, ceset gibi maktûldür
Bilenler bilir bizi, bilmeyen kendi bilir.
Her insan eyleminden, kendileri mes’uldur,

Kibirli her hâlleri, şeytan avukatları
İşleri şer belâ, bitmez vukuatları
Bilenler bilir bizi, bilmeyen kendi bilir.
Allah ıslah eylesin, bu tür mahlûkatları.

Doğru yoldan ayrılıp, dalâlete sapmışlar
Gurûruna aldanıp, hep nefsine tapmışlar
Bilenler bilir bizi, bilmeyen kendi bilir.
Patolojik virüsü, ne yazık ki kapmışlar.