Söylemen Sevdiğime Şiiri - Mehmet Macit

Duydum ki; Yar bana kırgın…
Gidemem, yaşadığı şehre.
koşamam yollarına,
basamam izlerine.
Küserim insanına,
Bağına bahçesine.
Küserim, havasına, suyuna.
İçin için ağlarım,
Sızımı, enginlere çağlarım.
Her nefeste sevdasını anarım.
Söylemeyin hallerimi,
Söylemen sevdiğime.

Duydum ki; Yar bana kızgın…
Gönülden yaralanmış.
Sitem dolu sözleri,
İnciten mısraları,
Yazan elim kırılsın.
Almam elime kalem,
Küserim sayfalara.
Küserim, yüreğimdeki aşka.
Duygularımı saklarım,
Kerem gibi yanarım.
Söylemeyin yangınımı,
Söylemen sevdiğime.

Duygum ki; Yar bana dargın…
Küserim yıldızlara,
Hilale bürünmüş aya.
Küserim gecelere,
Ötmeyen baykuşlara.
Küserim, sonbahar rüzgarına,
Güz yağmurlarına.
Küserim, onsuz bir Dünya’ya.
sığındığım yalnızlığa,
dost diye sarılırım.
Söylemeyin hicranımı,
söylemen sevdiğime.

Duydum ki; Yar bana sitemde…
Uzak dururum, yaşadığın şehirden.
Gitmem yanına, görmem yüzünü.
dokunmam tenine, uzaktan severim.
Fazlasını istemem, bana küsme ne olur!
Yüreğindeki aşkı, yüreğimden saklama.

Mehmet Macit
01.09.2012