Söylemem Şiiri - Aynur Durmuş

Buz tutmuş parmaklarını
Ellerini titreyen avuçlarını
Alırken dünyama kollarını
Söylemem kimseye adını

Ah o kaçık kaçık bakışlarını
Gamzendeki güldeste şanı
Bu şehir'de nefes alışını
Söylemem kimseye adını

İki kişilik aşk hayatını
Mutluluktan çoşmanı
Tatlı tatlı konuşmanı
Söylemem kimseye adını

Hasret yaksada canını
Kururtur çölde damlanı
Bir yudumda salar aşkını
Söylemem kimseye adını

Farklı sarış ,seviş yanını
Damarında akan kanını
Uzaktan öyle sarmalarını
Söylemem kimseye adını

Yüce kalbinin baharını
Çocuklara dokunmalarını
Baba gibi Ana gibi sarmanı
Söylemem kimseye adını

Olgun olgun tavırlarını
Ruhumda güneş açışını
Rüyamda bal dudaklarını
Söylemem kimseye adını
Aynur Durmuş