Söylemeliyim Söyleyeceklerimi Önceden

Hiç karamsar değilim sevdiklerim,
Ama söylemeliyim söyleyeceklerimi önceden.
Yanlış anlamayın beni yok niyetim gitmeye bir yere
Yine de söylemeliyim söyleyeceklerimi sizlere;
Nerede, nasıl bilmem gelecek bir gün vakti
Yol almanın sessizce bilinmeze...

Sevdim hepinizi, doldurdum yüreğimi sevginizle...
İyi zamanlarımız da oldu kötü zamanlarımız da hepinizle.
Kırıldık, kırdık birbirimizi zaman zaman istemesek de.
Ama öylesine sağlamdı ki yeriniz koskoca yüreğimde
Öylesine derindeydi ki sevgi çiçeğinin kökleri
Koparamazdı bu sevgiyi ne bir şey ne de bir kimse...

Didindim, uğraştım gücümün yettiğince
Bir damla olabilmek için hoşgörü ve barış denizine.
Anlamaya çalıştım insanları yargılamak yerine.
Bilerek hiç kimsenin mükemmel olmadığını
Oldukları gibi kabul ettim insanları, açtım kucağımı
Sonsuza dek, yer verebilmek için herkese.

Bana gelince; elbette benim de oldu kusurlarım,
Düzeltmeye çalıştım elimden geldiğince...
Becerebildiğim de oldu, beceremediğim de.
Pişmanlıklarım da vardı, keşkelerim de...
Takıldım geçmişe bazen, düşledim geleceği de.

Özlemlerim de vardı, hayallerim de...

Koştum durdum diğer yarımın peşinde
Acaba bir gün ulaşabilir miyim diye.
Yoktu pek fazla şansım bu konuda.
Gelmedi elmanın iki yarısı bir araya.
Kısmetim yoktu gökten düşen üç elmada.
Bitiremedi masalcı masalı gönlümce...

Yine de büyük oldu kazancım yaşamdan.
Her acı bir çizgi oluştururken yüzümde,
Yaşadığım her şey güçlendirdi yüreğimi.
Minnet borcum var beni üzen, üzmeyen herkese.
Kırgın ve küskün değilim artık hiç kimseye.
Yardımcı oldunuz kendimi geliştirmeme.

Her ne kadar istemesem de sizlerden ayrılmayı
Gelecek ne yazık bir gün vakti yola koyulmanın.
O gün sakın üzülmeyin ardımdan, gülerek anın beni.
Anlatın paylaştığımız o güzel günleri, kucaklayın anıları.
Çalın sevdiğim en güzel şarkıları, kaldırın kadehleri.
Ama beyaz olsun benim şarabım diğeri tutuyor beni.