Söylemeli Ama Nasıl Şiiri - Kenan Kara

Suya dalabilen kuşlarla
Uçabilen balıkları perde kıldım
En çok yanıldığım kıyılarla arama
Özensiz bir resimden portakal çiçekleri düşüyor kucağına
Dağların soğuğunu yemiş yılgın atların telaşıyla bense
Güle yaslandım ağladım
Hakim tepelerin güney yamacında
Ortalama sıcaklıkların da üzerinde
Gitmekle kalmanın sınırında
Buzdan çiçekler serildi kuruttuğun maziden
Kelebek ömründen çok daha kısacık bir zamanda
Güne yaslandı eridi kayboldu

Bilmiyorum ki ne tarafa durup söylemeli
Bu olgun gerçeği
Bir ses vurdu beni bu zamanda
Uçurtması elinden bir kez kayıp gitmemiş çocukların
Kaldım ortasında
Nasıl söylesem bilmiyorum
Ne çok yol giderdim yolum sen olunca
Ne çok korku dolu gecelerimi
Ateşe atıp gelirdim korkusuzca
Seni nasıl inandırsam
Karanlık bulutların ardında uçan bir takım kuşların mutlak varlığına
Bulutsu kadar aydınlık geleceğin
Kül kadar karamsar geçmişim

Liman kentlerinim kıyısında denize hiç bakmadan göçüp giden ırgatları düşünüyorum
Irmakların yükünden bihaber sen
Ah bir bilsen
Kayalardan dirhem dirhem koparıp dizlerine yığdığım kum tepelerini
Bütün tomrukları birer birer omzumdan attım
Yalnız kelimeleri taşıdım
Taşıdıkça ağırlaştım
Sonunda
Sana yaslandım ağladım, tertemiz
Gözyaşım sana karıştı, olmadı

07.09.2024