Söylemedim... Şiiri - Kaan Burkay

Halkım için ölümü göze almıştım,
Vatanımın sahipleri beni içeri aldığında.
Suçlusun diyorlardı ya en çok o koyuyordu adama,
Bilmezlerdi benim neleri feda ettiğimi,
Neler için ölüp,neler için dirileceğimi.

Sordular adını soğuk karanlık bir odada,
Sustum söylemedim, direndim.
Savaşım için ben değil, sen önemliydin,
Öğrenemediler ne kadar işkence yapsalarda,
Sustum söylemedim.

İnsan derdin, onuru için yaşar onuru için ölür,
İnandıkları için yaşar, kavgasıyla büyür,
Yakaladılarsa da içime giremediler,
Bizim gibiler başı dik, inançlarıyla yürür,
Sustum söylemedim, bunu da öğrenemediler.

Ben gökyüzünde binlerce yıldızdan biri,
Ben kumsalda ki kum tanelerinin kardeşi,
Ben sabrın ve savaşın direnci kırılmaz askeri,
Sen büyük lider, sen ölümsüz savaşçı,
Sustum, söylemedim,bunu da öğrenemediler.