Bana; aşkın eşi benzeri olmayan bir mutluluk olduğunu söylediler,
Ama; onu yaşarken karşıma her türlü zorluğun çıkabileceğini söylemediler.
Aşkın düşündüğümden daha gizemli anlamları varmış meğer;
Kışın ortasında insana yazı yaşatabildiğini bana söylemediler.
Meğer yalnızlıklar aşkla anlam kazanırmış;
Gözünden düşen her bir damla yaşın, aşkta ne çok anlamı varmış meğer.
Ayrılık insana daha çok dokunurmuş aşkta;
Yüreğini delip geçermiş de,
Bana söylemediler.
Onsuz geçen her bir dakika bir ok gibi saplanırmış yüreğine;
Bana aşkın mutluluk verdiği gibi acısını da çıkardığını söylemediler.
Bana aşkların karşılıklı yaşandığını söylediler;
Aşkta her aşık birbirini sever dediler,
Ama aşkların platonik de olabileceğini söylemediler.
Bana; aşık olduğunda ayakların yerden kesilir dediler;
Ama bana o yükselişin, düşüşü olduğunu da söylemediler.
Ben ne çok hata yapmışım meğer;
Aşık olup kendimi yakmışım.
Ama bana aşk bittiğinde;
'İNSANIN YAŞAMA HEVESİ KALMADIĞINI SÖYLEMEDİLER...'
Kayıt Tarihi : 19.12.2005 20:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)