Söylemediler Şiiri - Tuncay Akdeniz

Düşündünmü neden ağarmış saçlar
Sordum yıllarına söylemediler
Son nefes üfleyen ebedi göçler
Sordum yollarına söylemediler

Ruhumu okşuyor hazan-ı bahar
Meçhulde bekleyen bizi biri var
Her yönden esiyor delice rüzgar
Sordum yellerine söylemediler

Dağların koynunda derin yamaçlar
Bağrında yatıyor tok ile açlar
Ey koca çınarlar civan ağaçlar
Sordum dallarına söylemediler

Gerçek aşktır hakka yapılan zikir
Kimi vardan kimi imandan fakir
Kimi verdiğine etmiyor şükür
Sordum mallarına söylemediler

Erenleri girer hâlden hâllere
Sevda aşıkları düşer çöllere
Kerem gibi yanar döner küllere
Düştüm hâllerine söylemediler

Ebedi mekanı gerçek bir diyâr
Bir yanı kış yaşar bir yanı bahar
Bülbülün dilinden düşmez ahu zar
Sordum güllerine söylemediler

Kul Tuncay yaşarım zikir niyazla
Bazende ağlarım ayrı bir hazla
Bende bu dert varken mutluluk fazla
Sordum kullarına söylemediler