Seviyorum demek neden zordur bu kadar. Neden korkar insan seviyorum demekten. Neden soruyorum ki, sevilmediğini görmekten değil mi, kendi sevdiği kadar. İnsan fobilerim kısmına seviyorum demek yazar mı hiç? Hep bu korkularla geçti yıllarım, hep korktum seviyorum demekten. Erteledim hep, bir fırsatını bulur söylerdim, nasılsa bir fırsatını bulur… nice fırsatlar gelir geçer ben yine korkak, ben yine … sonra sonra bihaber sevgiliyi seviyor olmanın acısı dayanılmaz olunca, işte o zaman ağzımın ucuyla, kimse duymadan o gizli sırrı, işte ancak o zaman söylüyor bu biçare. Seni sevmekse bir başka kaos benim için. Birden bire nasıl kapıldım akıntına, onca yıl kıyında dolaştıktan sonra?
06 Kasım 2006 Pazartesi, 00:43
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta