Seviyorum demek neden zordur bu kadar. Neden korkar insan seviyorum demekten. Neden soruyorum ki, sevilmediğini görmekten değil mi, kendi sevdiği kadar. İnsan fobilerim kısmına seviyorum demek yazar mı hiç? Hep bu korkularla geçti yıllarım, hep korktum seviyorum demekten. Erteledim hep, bir fırsatını bulur söylerdim, nasılsa bir fırsatını bulur… nice fırsatlar gelir geçer ben yine korkak, ben yine … sonra sonra bihaber sevgiliyi seviyor olmanın acısı dayanılmaz olunca, işte o zaman ağzımın ucuyla, kimse duymadan o gizli sırrı, işte ancak o zaman söylüyor bu biçare. Seni sevmekse bir başka kaos benim için. Birden bire nasıl kapıldım akıntına, onca yıl kıyında dolaştıktan sonra?
06 Kasım 2006 Pazartesi, 00:43
Seyyid Ali ÖzçelikKayıt Tarihi : 17.7.2007 22:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyyid Ali Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/17/soyleme-korkusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!