Söyleme Şiiri - Altan İlhan Arslan

Şimdi karanlık bir odaya çektim
Kendime soruyorum, kırılan içime.
Yokluğunu, söylemiyor duvarlarım.
Boşmuş söylencesi duyumsadığım
Kendi bile inanmamış hiç kendine
Neden beni böyle mahkum bıraktı.
Sevgi yalan edilir mi? Söyleme!
Duyacağım kıyacak kelimeler.
Nefrete sokulan kalbinin ta içi
Saklamış her şeyi benden.
Söyleme! Öğrenirim sonun da!
Usulüne gelmez bu makam biz miyiz?
Ayarsız kelimeler gibiyiz dizgi de
Sazları küstüren gıcırtılar, aykırıyız
Ayrı harfler gibi ayrı satırlar da
Bir cümle olamadık, olamadık sevgi de
Söyleme! Kıyamet koparırsın.