Söyleme Şiiri - Zakir Atasever

Hâk sırrını bilmek ise dileğin,
Bildiğin yut, bilmediğin söyleme.
Sebîl olur boşa, gider emeğin
Bildiğin yut, bilmediğin söyleme.

Erenlerin bildirdiği vasiyet,
Dergah’ta da, Dîvân’da da has niyet,
Bilenlerin, değer verdiği kıymet,
Bildiğin yut, bilmediğin söyleme.

Uyanık ol, girme nefs’in emrine,
Fırsat verme nâdânların eline,
Sen sahip, ol hem aklına diline,
Bildiğin yut, bilmediğin söyleme.

Varlıkta bilinir değeri hiç’in.
Kâînat, neden yaratıldı, niçin?
Kendi için, kendi ne varmak için!
Bildiğin yut, bilmediğin söyleme.

Neye varmak ister isen, ahtın dır,
Bu dünyada yaşadığın, bahtındır,
Söz gümüşse, bil ki sükût altındır,
Bildiğin yut, bilmediğin söyleme.

Eğer gerçek sırra ermek dilersen,
Hâk aşkıyla, dolu dolu seversen,
Gönüllerde taht kurmayı istersen,
Bildiğin yut, bilmediğin söyleme.

Tây’yı Mekân olup, Arş’ı gez sen de,
Elîf ile Lâm, Mim, hece dizsen de,
Îlm-î Ledûn Deryasında gezsen de,
Bildiğin yut, bilmediğin söyleme

Cahillerde Ârif tavrı bekleme,
Hâkîkatî söyler iken, tekleme,
Doğru söze, yalan şeyler ekleme,
Bildiğin yut, bilmediğin söyleme.

Gören göze her şey apaçık üryan,
Zâkir’in sözleri, Zât’ın dan beyan,
Bütün sırlar olsa da sana, âyan,
Bildiğin yut, bilmediğin söyleme.

22.OCAK 2010/ANKARA