Sesinden uyanırdım,
Esişinden lodosun.
Boğdu, dipdiri gömdü beni ve benzerleri
'Kahrolsun! ' derdik hep, özsüz dönekler
Yapardık gün be gün ne ütopik devrimler
Esen o lodos yeli,
Bir şubat günü
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta