Sesinden uyanırdım,
Esişinden lodosun.
Boğdu, dipdiri gömdü beni ve benzerleri
'Kahrolsun! ' derdik hep, özsüz dönekler
Yapardık gün be gün ne ütopik devrimler
Esen o lodos yeli,
Bir şubat günü
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta