Söylem Şiiri - Mehmet Çoban

Şair aradığını bulan mıdır, yoksa bulamayan mı?
Çok sordum kendime zamanla, söyleyemem anladığımı

Şair bulsaydı aradığını
Döker miydi mısralara, sevincini, hüznünü, sorgularını, isyanlarını

Mutluluğu bulmuş şairi düşünüyorum
Mısralar mutluluktan uçarken bulutlar üstünde olacak mıydı?

Veya mutlu bir şair, mutluluğunu yaşarken
Mutluluklarını mısralara yazacak mıydı?
Yoksa yazmaya fırsat bulamayarak mutluluğunu mu yaşayacaktı?

Bana öyle geliyor ki,
Mutluluk şiirleri de, mutluluğunu bulamayan şairlerin mısraları
Mutluluğa dair, bir anı, bir nostalji karalamaları

Düşlerini, düşüncelerini, hayallerini yazan şair
Düşlerini, düşüncelerini, hayallerini gerçekleştirebilseydi ne yapardı?

Düşlerinde kaybolur
Düşüncelerinde yoğrulur
Hayallerinde boğulur muydu?

Geçmişe, geleceğe dair tüm duygular
Mısralarda coşarken, şair bulamadığını yazar

Erişemediğim, bulamadığım, bulup da kaybettiğim, erişip de elimden kaçırdığım
Ne varsa, hepsi benim, şiirim, mısralarım

Beni ben yaparak eksikliğimi tamamlayanlar
Beni benden çalarak yokluğa mahkûm bırakanlar

Bugün aşktan, siyasetten, düşüncelerden söz etmeyeceğim
Bugün bensizlikte ben olmaya çalışan duygulardan söz edeceğim

Şairin mısralarında, şair mi var ki kendini yazabilsin?
Şairin mısralarında, şairin aradığı vardır herkes bilsin

Arayıp da bulamadığı
Özleyip de kavuşamadığı
Geçmişe, geleceğe yönelmiş özlem
Şiir, sınırsız, ulaşılmaz, mısralara dökülmüş bir söylem

07.09.2011 - İzmir