Yakama apolet diye takmıştım adını
nefesimdin her şeyimdin
dünyam eksenim, yörüngemdin
benliğim sen hücrelerim sen olmuştun
kalbime taht kurmuş
cigerlerimde soluk olmuştun bana
neden neden gittin aniden be gülüm
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta