Söylecek çok şeyim var

Sana söyleyecek o kadar çok şeyim var ki
Denizin köpürüp kıyıya vurması gibi
Kelimler kaynıyor yüreğimde sonra
Dudağıma vurunca kayboluyor istemeden
Yutkunuyorum
Ve birden kendimi aynan karşında
Buluyorum
Kusuyorum tüm öfkemi
Gözlerine bakarakken kekeleyen sözler
İnci gibi sıralı boncuklar gibi dökülüyor
Dudağımdan
Soruyorum kendime korkak birimiyim
Yoksa zayıf mıyım düşüncelerimi vuramamaktan
Diye
Masamdaki kadehlerin çığlıkları yakıyor sevdamı
Her yudumda başaramadığım söylemediğim sözler
Dökülüyor
Seviyorum ulan seviyorum
Bu sefer de susmuyor yüreğimdeki sensizliğin
Gözyaşlarımdaki hasret yağmaların kendini bırakıyor
Yarına
Duvardaki saatin tik takları ileriye gitmiyor
Hep sensizliğe vuruyor
Her vuruşunda yüreğimden fırlıyorsun
Ve dudaklarımda durmuyor kaynıyor
Ömrümü yakıyor
Ve gün batımlarına bağırıyorum
Seviyorum ulan seviyorum
Belki sabahın ilk ışıklarıyla
Dudağımın büzüşmesiyle
Çekileceksin yine yüreğime
Yine de, söylemek istediklerimi söylemeyi başarana kadar
Devam edeceğim
Ama parmaklarımın titremesiyle
Yazacağım hislerimi dışarıya dökeceğim
Son noktayı koyarken hayallerimi masallarımı
Anlatmak istiyorum
Kattım seni yazdığım tüm şiirlere
Son kez değil tekrarlıyorum
Seni seviyorum ulan seviyorum
Sevgilim