Söyle Yâre Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Gamlı dağlardan kopup gelen hüzünlü bulutlar
Bendekileri alıp giderken selam söyleyin yâre.
Ey isimsiz gariban ozan, gurbete çıkıyorsan
Söylenmemiş sözlerimi söyle yâre.
Tabip, elindeki emleri bırakıp düşerken yola
Bendeki dinmeyen yaraları söyle yâre.
Salaş yerlerin yoksul ayyaşı, son yudumunu çekince
Ayyaşlığımın nedenini söyle yâre.
Yıllardır hiç dinmeyen kalemim kâğıdım, titreme
Neleri döktüğümü dizelere söyle yâre.
Beni her gece şikâyet etmeden gözetleyen ayım
Güne kavuşmadan, döktüğüm yaşlarımı söyle yâre.
Ey ruhum nasıl cezalandırdığımı bedenimin içinde
Beni terkedip giderken ızdırabımı anlat yâre.
Ey tutkunu olduğum deniz dalgaları
Kayaya çarpmadan, sırlarımı söyle yâre.
Sus Azrail bir tek sen sus söyleme.
Yâri senin için terkedip gittiğimi sakın deme,
Yaşıyor, seviyor, hep sevdi de.
Belki olur da üzülür diye öldüğümü deme
Bir tek selâm söyle.