Söyle peşindeki Salağa

Benim yerim iyi sen merak etme
Ben kuyuların en dibinde
Dehlizlerin bir yerinde
Derinlerin daha da derinliklerindeyim
Sırlar benimle sır olur
Ben varsam sır olur
Ben yoksam sırlarda yok olur
Beni arayan bulamaz
Çok bulmak isterse
O’da yollarda kaybolur
Ben bilinmeyenlerin en bilinmeyeni
Gizemlerin en gizemlisi
Varlık âleminin en yok köşesindeyim
Varlıklar benimle yol olur
Yokluklar benimle var olur
Tüm yollar benimle kesişerek
Ya devam eder ya son bulur
Beni merak etme sen

Sen ise;
Ha akan bir ırmaksın
Ha toprağa ekilip tutmayan bir fidan
Seni eken ha sulamış hiç durmadan
Ha gübrelemiş dibin tutmadan
Sen daha güneş görmeden
Kuruyacaksın ey fidan
Adına ne derlerse desinler
Sen bir odunsun
Ve nasıl sevilirsen sevil
Bir gün bir oduncuya kurban olursun
Sanma ki çile doldurursun
Ya seni bir güzel yontarlar
Ya da bir güzel oyarlar
Kim bilir içine neler neleri
Kimleri nasıl sırayla koyarlar
Ha kan kırmızısına boyamışlar seni
Ha gök mavisiyle süslemişler
Rengin mavi olunca
Birileri arkanda durunca
Boy atıp kavak gibi uzayınca
Kendini bir şey mi sandın?
Ne sanırsan san
Senin adın küçük bir fidan
Ve ne kadar büyüsen büyü
Odun odunsun ulan
Bak;
Sende bağlısın toprağa
İhanetin unutulur sanma
Kayar giderse toprağın heyelanda
Sanma ki kurtulursun o arada
Ve söyle bana bu arada
Sen kılavuz musun ey karga
Söyle peşine düşüp de gelen salağa
"Gittiğin yol yol değil
Koşarak gidiyormuşsun" de
Bok çukuruna