benim yatağım buz gibi
ölümüyüm ben, yoksa
ısınırsa yatağım
ölecek miyim ben?
söyle Orhan Veli!
ama kolumda saatim yok
beni de getirdiler
denizi görüp şaşırmayacağımız yere
ama şaşırdım Orhan Veli
ama her gün,
beni tütüne de o alıştırmıştı
yıllar önce,
memuriyetimden de
o ayırmıştı
benimki evkafta değildi ama…
beni buralara da o getirmişti,
buralarda da o bıraktı
camekânlara ben de bakıyorum
bedava diye değil ama
onu görürüm diye,
çok bakmıştık camekânlara
kendimize bir şey almazdık
hep birbirimize alırdık,
unuttum
annemden de o ayırdı beni…
o mu?
annesinin yanında şimdi
Kayıt Tarihi : 8.10.2021 15:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!