Çatlayan Şafakların
Sızlayan şakaklarında
Artık küsemeyecek kadar yorgunum Tanrı'ya
.......ömrümün vebaliyim akça pakça
git kurtar kendini sende
.......Vebal olduğumu söyle onlara
Vebalı olduğumu...
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta