Söyle Neden Şiiri - Mustafa Öncer

Biraz önce okudum mektubunu,
Hani bana yazdığın,
O ilk ve son mektubu.
Bir hoş oldu içim,
Sarhoş gibiyim sanki.
Tansiyonum yükseldi belki de.
Meğer ne çok seviyormuş beni,
Dedim, kendi kendime.
Benimle uyuyup, benimle uyanmak,
Yaşadığım ortamda beni hayal etmen;
Bilgisayar başında, ya da mutfakta,
Düşüncesi bile ne kadar güzel.
Kıskanmadan birbirimizi,
Korkmadan hiç kimseden,
Paylaşsaydık hayatın,
Kimi acı ve tatlı yönlerini,
Birlikte seninle.
Bir gün bile ayrılığıma dayanamazken,
Sabahlara kadar telefonlaşırken,
Nasıl oldu da birden,
Bir aylık ayrılıktan sonra,
Hiçbir şey yaşanmamış gibi aramızda,
Değişiverdin böyle.
Neden, neden, neden diye,
Soruyorum kendi kendime.
Ama hala bulamadım,
Bu sorunun cevabını.
Ne kendimde, ne de sende.

moncer
2000