Söyle Nasıl Güleyim? Şiiri - Cihat Şahin

Diyorsun ki; “neşelen! ”
“Gezip, tozup, gül, eğlen! ”
Komşum öldü dün öğlen!
Söyle; nasıl güleyim?

Çoluk, çocuk yastadır!
Anneleri dıştadır.
Küçük oğlan hastadır!
Söyle; nasıl güleyim?

Evde huzur; şinanay!
Ödemeler çok bu ay!
Etme benimle alay!
Söyle nasıl güleyim?

Her gün olur düğünler!
Boş geçmiyor öğünler!
Caba üste şu günler(!)
Söyle nasıl güleyim?

Bol caddede şamata!
Eksik olmaz gamata!
Tantanada kim yata?
Söyle nasıl güleyim?

Oğlan yapar artistlik!
Kızda her hal kaprislik!
Moda olmuş her pislik!
Söyle nasıl güleyim?

Yok, cemaat camide!
Müslim çokken(!) hemi de!
Tehlike var gemide!
Söyle nasıl güleyim?

Güruhlaşmış ekserler!
Ruhla bağı keserler.
Uymaz emre askerler!
Söyle nasıl güleyim?

Nefs; hislere komutan!
Vazgeçmiyor komuttan!
Deme; ”olma somurtan! ”
Söyle nasıl güleyim?

Çarkı bozuk düzenin!
Namı büyük(!) üzenin.
Başı kopar çözenin!
Söyle nasıl güleyim?

Tabip olmuş(!) şeytanlar!
Çok kalplere korlar har.
Narla dolmuş tüm diyar!
Söyle nasıl güleyim?

Gördün,epey derdim çok!
Şifa için, derman yok!
Ben yaşarken her gün şok,
Söyle nasıl güleyim?

Cihat ŞAHİN
13.07.2010-İZMİR